Które kraje stosują metodę wyłączenia z progresją w opodatkowaniu?

# Które kraje stosują metodę wyłączenia z progresją w opodatkowaniu?

W międzynarodowym systemie podatkowym metoda wyłączenia z progresją stanowi kluczowy mechanizm zapobiegający podwójnemu opodatkowaniu. Pozwala ona podatnikom uniknąć podwójnego płacenia podatku od tych samych dochodów w dwóch różnych krajach. Warto przyjrzeć się, które państwa stosują to rozwiązanie i jak dokładnie funkcjonuje ono w praktyce.

Czym jest metoda wyłączenia z progresją?

Metoda wyłączenia z progresją to rozwiązanie podatkowe polegające na zwolnieniu z opodatkowania w Polsce dochodów osiągniętych za granicą, przy jednoczesnym uwzględnieniu tych dochodów w ustaleniu stopy procentowej podatku od dochodów uzyskanych w Polsce [1][2]. Jest to jedna z dwóch głównych metod unikania podwójnego opodatkowania, funkcjonująca obok metody odliczenia proporcjonalnego [2][3].

Jej istota sprowadza się do tego, że mimo iż dochody zagraniczne nie podlegają opodatkowaniu w kraju rezydencji podatnika, to jednak są one brane pod uwagę przy ustalaniu stawki podatkowej dla dochodów uzyskanych w kraju. Oznacza to, że choć formalnie nie płaci się podatku od zagranicznego zarobku, to jednak ten zagraniczny zarobek wpływa na wysokość stawki podatku płaconego od dochodów krajowych [1][3].

W praktyce wygląda to następująco: sumujemy wszystkie dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne), obliczamy podatek od tej sumy według odpowiedniej skali podatkowej, ustalamy stopę procentową, a następnie stosujemy ją wyłącznie do dochodów uzyskanych w kraju [1][2].

Lista krajów stosujących metodę wyłączenia z progresją

Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z wieloma krajami na świecie. Wśród państw, które przewidują metodę wyłączenia z progresją jako sposób uniknięcia podwójnego opodatkowania, znajdują się [2][4]:

– Niemcy
– Francja
– Hiszpania
– Czechy
– Dania
– Estonia
– Finlandia
– Grecja
– Irlandia
– Kanada
– Litwa
– Łotwa
– Portugalia
– Rumunia
– Słowacja
– Słowenia
– Szwecja
– Turcja
– Ukraina
– Węgry
– Włochy

Warto podkreślić, że lista ta może ulegać zmianom w związku z aktualizacją umów międzynarodowych oraz wprowadzaniem nowych regulacji podatkowych [1][4].

Jak działa metoda wyłączenia z progresją w praktyce?

Mechanizm działania metody wyłączenia z progresją jest nieco skomplikowany, ale można go wyjaśnić na kilka kroków. Kluczowe jest zrozumienie, że dochody zagraniczne nie są bezpośrednio opodatkowane w Polsce, ale wpływają na stopę procentową podatku od dochodów krajowych [3][4].

Proces obliczania podatku według tej metody wygląda następująco:
1. Sumujemy wszystkie dochody (zarówno zagraniczne, jak i krajowe)
2. Obliczamy podatek od łącznej sumy dochodów według skali podatkowej
3. Ustalamy efektywną stopę procentową podatku (podatek/łączne dochody)
4. Stosujemy uzyskaną stopę procentową wyłącznie do dochodów krajowych [1][2]

Warto zaznaczyć, że polski rezydent podatkowy ma obowiązek rozliczenia się w Polsce tylko wtedy, gdy uzyskał dochody krajowe podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej. Jeśli osiągnął wyłącznie dochody zagraniczne, które są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to nie musi ich wykazywać w polskim zeznaniu podatkowym [1][4].

Zmiany w metodach unikania podwójnego opodatkowania

W ostatnich latach obserwujemy istotne zmiany w zakresie stosowania metod unikania podwójnego opodatkowania. Wielostronna konwencja podatkowa (MLI – Multilateral Instrument) wprowadza modyfikacje w niektórych umowach, zmieniając metodę wyłączenia z progresją na mniej korzystną dla podatników metodę odliczenia proporcjonalnego [1][4].

Konwencja MLI ma na celu przeciwdziałanie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysków (BEPS – Base Erosion and Profit Shifting). W praktyce oznacza to, że niektóre kraje, które dotychczas stosowały metodę wyłączenia z progresją, mogą przejść na metodę odliczenia proporcjonalnego, co może skutkować zwiększeniem obciążeń podatkowych dla osób pracujących za granicą [1][4].

Zmiany te są istotne, ponieważ metoda odliczenia proporcjonalnego zakłada, że dochody zagraniczne są opodatkowane w kraju rezydencji, a podatek zapłacony za granicą może być jedynie odliczony od podatku należnego w kraju, co często prowadzi do wyższego efektywnego opodatkowania [1][3].

Znaczenie metody wyłączenia z progresją dla podatników

Metoda wyłączenia z progresją jest szczególnie korzystna dla podatników osiągających znaczne dochody za granicą, przy stosunkowo niskich dochodach krajowych. W takiej sytuacji zagraniczne zarobki podnoszą wprawdzie stopę podatkową, ale jest ona stosowana tylko do mniejszej części dochodów (tych krajowych) [2][3].

Należy pamiętać, że zagraniczne dochody, choć zwolnione z opodatkowania w Polsce, wpływają na wysokość stawki podatkowej stosowanej do dochodów krajowych. Oznacza to, że jeśli suma dochodów (krajowych i zagranicznych) przekroczy próg podatkowy, to do dochodów krajowych może być zastosowana wyższa stawka podatku [1][3].

Dla polskich rezydentów podatkowych pracujących w krajach stosujących metodę wyłączenia z progresją oznacza to, że muszą oni śledzić zmiany w umowach międzynarodowych i być świadomymi, jak te zmiany mogą wpłynąć na ich obciążenia podatkowe [1][4].

Metoda wyłączenia z progresją a inne metody unikania podwójnego opodatkowania

W międzynarodowym prawie podatkowym funkcjonują dwie główne metody unikania podwójnego opodatkowania: metoda wyłączenia (w tym wyłączenia z progresją) oraz metoda zaliczenia (odliczenia) [2][3].

Metoda wyłączenia z progresją różni się od metody pełnego wyłączenia tym, że w przypadku tej drugiej dochód zagraniczny jest całkowicie ignorowany przy obliczaniu podatku krajowego – nie wpływa ani na podstawę opodatkowania, ani na stawkę [3][4].

Z kolei metoda odliczenia proporcjonalnego (zaliczenia) polega na tym, że dochód zagraniczny jest opodatkowany w kraju rezydencji, ale podatek zapłacony za granicą może być odliczony od podatku należnego w kraju. Metoda ta jest mniej korzystna dla podatnika niż metoda wyłączenia z progresją, ponieważ często prowadzi do wyższego efektywnego opodatkowania [1][3].

Warto zaznaczyć, że wybór metody unikania podwójnego opodatkowania nie zależy od podatnika, ale jest określony w umowie międzynarodowej między danymi krajami [2][4].

Źródła:

[1] https://www.podatnik.info/publikacje/podatek-za-prace-za-granica-kiedy-nie-trzeba-wykazywac-dochodow-z-zagranicy,6164b0
[2] http://www.vademecumpodatnika.pl/artykul_narzedziowa,983,0,16163,metoda-wylaczenia-z-progresja.html
[3] http://www.podatekdochodowy.pl/artykul,1623,21180,dochody-zagraniczne-i-rozne-metody-opodatkowania.html
[4] https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00229
[5] https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-metoda-wylaczenia-z-progresja-kiedy-sie-ja-stosuje